گفته بودم نمی رم.هنوزم سر حرفم هستم.البته این وبلاگ داداش ما طرفدارای ثابت آن چنان نداره که کسی یادش بمونه کی چی گفته.همه گذری میان و می رن.اما خداییش وبلاگش داره روز به روز پیشرفت می کنه ها.خیلی سطحش نسبت به اولین روزایی که دیده بودمش(همون اولای تابستون) بالاتر رفته.الان یه حرفی داره واسه گفتن.یه هدفی از نوشتن داره.آقا تاتا هم که دستشون درد نکنه خیلی کمکش کردن و پستای جالبی دادن.ای کاش شرایط جور بود منم می تونستم حرفامو بگم.خیلی چیزا واسه گفتن دارم که تو بلاگای خودم نمی تونم بگم.الان فقط اومدم اعلام موجودیت کنم و بگم : آره داداش هستم.هنوز یادم نرفته که باید برات بنویسم.اگه تو قولات یادت رفته من هنوز سر حرفام هستم....می نویسم برات...می نویسم.
شاد باشید و جاری.
بدرود
هوس ازینا کردم:
