آگاهِ من
پرواز به آنجا که نشاط است وامیدست
پرواز به آنجا که سرود است و سرور است.
آنجا که سراپای تو، در روشنی صبح
رویای شرابی است که در جام بلور است.
آنجا که سحر، گونه گلگون تو در خواب
از بوسه خورشید، چو برگ گل نازاست.
آنجا که من از روزن هر اختر شبگرد،
چشمم به تماشا و تمنای تو باز است!
من نیزچو خورشید، دلم زنده به عشق است
راه دل خود را، نتوانم که نپویم
هر صبح ، در آیینه جادویی خورشید
چون می نگرم ، او همه من، من همه اویم!
نوشته شده در دوشنبه 86/12/13ساعت 11:25 صبح توسط شبلی
نظرات دیگران()
نظرات دیگران()
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
