سلووم!

امیدوارم واستون جالب باشه:

«آیا می دانید چشمهایتان کجا واقع شده اند ؟

           در جواب دادن عجله نکنید چون در جایی که شما فکر می کنید نیست ،  بلکه اگر به دورترین نقطه در افق دیدتان نگاه کنید ، چشم شما درست در پشت آن واقع شده است . یعنی اگر در اتاقی نشسته باشید و آخرین نقطه افق دیدتان دیوار مقابلتان باشد چشم شما در پشت تصویر دیواری واقع شده است که می بینید .»

   شاید تعجب کنید ، ولی حقیقت همین است . به مثال زیر دقت کنید : در اطاقی که چند تن از دوستان نشسته اند ، شخصی را به خواب عمیق هیپنوتیزمی می بریم ، ساعت  2.5 نیمه شب و هوا ابریست ، ماه در پشت ابرها پنهان شده و روشنائی خود را از شب گردان و شب زنده داران دریغ می‌کند    ، سکوتی عجیب بر اطاق حاکم است و تنها صدای هیپنوتیزمگر  است که سکوت شب را می شکند و شخص هیپنوتیزم شده را بخواب عمیق سوق می‌دهد  . سپس به وی تلقین می‌کند    که : تو یک دختر بچه شش ساله هستی با گیسوان بلند و چشمان آبی ( فرد مورد تلقین مرد 30 ساله می باشد )  و. . .  تلقین ادامه  می یابد و هیپنوتیزمگر با تلقینات خود دنیائی را برای او القا  می‌کند  که هیچ حقیقتی در بیرون از ذهن وی ندارد پس ادامه می‌دهد   : « مادر 25 ساله ات با  موهای طلائی  روبروی پنجره اطاق ، مشرف به آفتاب نشسته و طلوع خورشید را نظاره می‌کند    . پدرت که برای خرید شیر از منزل بیرون رفته در حالی که از کمردرد می نالد در چوبی منزل را باز نموده وارد میشود . . . » هیپنوتیزمگر با مهارتی فوق العاده تصویری از شهر ، خانه ، دوستان ، همسایگان ، فامیل و هر آنچه را که لازمه دنیای وی است تلقین می‌کند   . پس شخص خود را در دنیائی جدید با معیارها و اشکالی تازه می بیند سپس  هیپنوتیزمگر پله به پله مراحل زندگی و بلوغ را تا هجده سالگی به وی تلقین می‌کند    . توجه داشته باشید که تلقین با چنان مهارت و آرامی صورت می گیرد که فرد مورد هیپنوتیزم حتی خاطراتی از گذشته خواهد داشت .

           او واقعا آن دنیای القائی را می بیند و دنیایش برایش همان قدر حقیقیست که دنیای ما برای ما حقیقی به نظر میرسد . در همین احوال اگر از او سوال شود که چشمش در کجاست ؟ به  تصویریکه  از چشم  خود در رویایش می بیند اشاره خواهد کرد و وقتی به وی گفته شود که چشمهای تو در بیرون و پشت آن تصاویری که می بینی واقع شده ، همان واکنشی را نشان خواهد داد که شما در مقابل این جواب نشان دادید . او شاهد دنیائی است که در مغزش ساخته و پرداخته شده و واقعیتی مجازی است

م. بابایی