آمده‌ام که سر نهم، عشق تو را به سر برم	ور تو بگوييم که ني، ني شکنم شکر برم
	ني شکنم شکر برم
آمده‌ام چو عقل و جان، از همه ديده‌ها نهان	تا سوي جان و ديدگان، مشغله نظر برم
	مشغله نظر برم
آن که ز زخم تير او، کوه شکاف مي‌کند	پيش گشاد تير او، واي اگر سپر برم
	واي اگر سپر برم
در هوس خيال او
در هوس خيال او، همچو خيال گشته‌ام	وز سر رشک نام او، نام رخ قمر برم
	نام رخ قمر برم
اوست نشسته در نظر، من به کجا نظر کنم	اوست گرفته شهر دل، من به کجا سفر برم
	من به کجا سفر برم
	من به کجا سفر برم